T kształtu
Encyklopedia PWN
urbanistyka
umiejętność budowy miast i kierowania ich rozwojem.
[łac. urbanus ‘miejski’],
najwyższe pol. odznaczenie za wybitne czyny wojenne połączone z ofiarnością i odwagą;
piec szybowy do wytapiania surówki z rud żelaza;